“Geboorte “van een glimlach ( lentegedicht)
Als ik kijk
Naar ‘haar’
Het zonnetje
Zo rond
Zo vol
Zo warm
Zelfs in mijn
Innigst verdriet
Weet zij mij
Te veroveren
En straalt mijn mond
Van oor tot oor
Als ik mijn ogen (dan)sluit
Voel ik de leegte in mijn hart
Een leegte
Die niet op te vullen is.
De tranen
Geven lucht en levenslicht
Ik sla mijn ogen(weer) open
En voel de ‘geboorte’
Van weer een nieuwe glimlach
Vanwege de zon
Zo stralend
Net als mijn zus
Ontwapenend elke dag
Ook in tegenslag
Het leven tegemoet
Met veel warmte
En een betoverende lach
Ik houd mij vast
Aan die ontwapende
En stralende lach
Omdat jij het was
Mijn lieve zus
Die mij nu deze
Inspiratie gaf
Marja/Carla